توجه و تمرکز مفاهیمی هستند، که همه ما در هر لحظه از زندگی خود تجربه می کنیم. در تعریف توجه با یک پیچیدگی مواجه هستیم، توجه کردن همه جا وجود دارد
وابسته به دیدگاه
(فلسفه، روانشناسی شناختی، علوم اعصاب شناختی، یا علوم رایانه)
وابسته به فرایند بیولوژیکی
(سیستم های تشریحی چشم، گوش، گردن، حافظه و احساسات، بروزرسانی رفتار و برنامه ریزی عمل) می باشد.
دامنه تعریف توجه به قدری گسترده است، میتوان گفت که آیا فقط یک تعریف برای توجه وجود دارد یا چندین تعریف.
متخصصان تمرکز را جمع کردن علاقه یا فعالیت فرد را بر روی یک چیز خاص تعریف می کنند.
تمرکز کردن فرآیندی است که می توان آن را با تمرین افزایش داد. بیشتر افراد دوست دارند تا راه های افزایش تمرکز را یاد بگیرند.
ما در دنیایی پر سر و صدا زندگی می کنیم و حواس پرتی مداوم می تواند تمرکز را دشوار کند. تمرکز بر اهداف زندگی یا تمرکز بر کسب و کار مهم هستند.
تمرکز فقط زمانی اتفاق می افتد که ما به یک گزینه بله و به همه گزینه های دیگر نه گفته باشیم، یعنی برای اینکه به یک گزینه خاص تمرکز کنیم باید همه گزینه های دیگر را نادیده بگیریم. البته این به معنای نادیده گرفتن مسائل دیگر در لحظه فعلی است نه به صورت دائمی.
توجه و تمرکز یک اختلافی جزئی با هم دارند، توجه در هر لحظه درحال اتفاق افتادن است یعنی یک عملکرد طبیعی بدن می باشد،
ما دائما در حال توجه به محیط اطرافمان هستیم. تمرکز یعنی توجه طولانی یه یک موضوع به مدت طولانی.
تمرین هایی وجود دارند که توجه و تمرکز یک فرد به یک هدف خاص را افزایش می دهند، برای افزایش تمرکز می توان از مشاور نیز کمک گرفت. توجه و تمرکز به روی یک موضوع کلید موفقیت فردی را میسر می سازد.
توجه و تمرکز-دپارتمان پژوهش آرامکده
