5 نشانه تنهایی در دانش آموزان دوره راهنمایی

5 نشانه تنهایی در دانش آموزان دوره راهنمایی: این نشانه ها می تواند باعث افزایش سطح اضطراب یا افسردگی شود.

نیازهای بهداشت روانی کودکان از سال 2012 به دلیل دسترسی به گوشی های هوشمند و افزایش استفاده از اینترنت به طور چشمگیری افزایش یافته است.

تنهایی در دانش آموزان راهنمایی می تواند نشانه ای از افزایش سطح افسردگی و اضطراب باشد.

به عنوان یک روانپزشک کودک و یک پدر، تا حدود زیادی در مورد افزایش سریع تنهایی، اضطراب و افسردگی در دوران نوجوانی آگاه هستم. چند سال اخیر بر همه ما سخت گذشته است، مخصوصا برای بچه های ما.
بر اساس مطالعه Journal of Adolescence ، ” افزایش تنهایی نوجوانان در سراسر جهان”، نیازهای بهداشت روانی نوجوانان در سراسر جهان پس از سال 2012 شروع به افزایش کرد که تا حد زیادی به دلیل افزایش دسترسی به تلفن های هوشمند و افزایش استفاده از اینترنت است. نوجوانان سراسر جهان، در سال 2018، تقریباً دو برابر بیشتر از هم سالان خود سال 2012، تنهایی را تجربه کردند. و متأسفانه، از شروع شیوع بیماری همه گیر، تنهایی در نوجوانان ما به رکورد بالایی رسیده است. همه می دانیم که ما موجوداتی اجتماعی هستیم و مغز ما طی هزاران سال برای تعامل با انسان های دیگر توسعه یافته است. ما به معنای واقعی کلمه به ارتباط با دیگران نیاز داریم. از طرفی طی چند سال گذشته از بسیاری جهات این، از ما گرفته شده است – به خصوص از بچه هایمان.

از آنجایی که زندگی بسیاری از ما در طول دو سال گذشته تغییر کرده است، سال گذشته مطالعاتی انجام شد که به بررسی نوجوانان، سلامت روان و استفاده از رسانه‌های اجتماعی پس از همه‌گیری پرداخت. این مطالعه نشان داد که “میزان علائم افسردگی در بین نوجوانان و جوانان در دو سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

چالش نوجوانی

سن دوران راهنمایی مسلماً سخت‌ترین مرحله رشد برای بچه‌ها است. نوجوانان زمانی پر از تغییرات و شروع‌های جدید هستند، که در آن احساس می‌کنند بزرگ‌تر از آنچه هستند، در حالی که ناامیدانه کودک درون را در آغوش می‌گیرند. دانش‌آموزان راهنمایی نه تنها با فشارهای ناشی از افزایش تکالیف درسی و انجام تکالیف دست و پنجه نرم می‌کنند، بلکه اکنون باید فشارهای اجتماعی را پشت سر بگذارند. با ناامیدی‌های ناشی از دعوت نشدن به پاتوق‌ها و مهمانی‌ها کنار بیایند. احتمالاً سخت‌ترین آنها گشت و گذار در دنیای دیجیتال رسانه های اجتماعی است. به نظر من، دانش آموز راهنمایی بودن از همیشه سخت تر است.

به احتمال زیاد شما یکی از والدین، مراقب، پدربزرگ و مادربزرگ، معلم یا متخصص سلامت روان هستید و نگران فرزندی در زندگی خود هستید. امیدوارم بتوانم به شما اطمینان دهم که راه‌هایی برای تشخیص مسائل قبل از اینکه خیلی جدی شوند، وجود دارد. حتی اگر دانش آموز شما در حال حاضر با چالش های جدی دست و پنجه نرم می کند، راه هایی برای کمک به او وجود دارد.

در اینجا پنج راه اولیه برای شناسایی علائم تنهایی در دانش آموز راهنمایی که می تواند منجر به افزایش سطح اضطراب یا افسردگی شود، آورده شده است:

پنج راه حل اولیه برای شناسایی علائم تنهایی در دانش آموز دبیرستانی

تغییراتی در زندگیشان رخ داده

تغییرات بزرگ برای هر کسی سخت است، به ویژه برای بچه هایی که در حال حاضر تغییرات عمده رشدی و عصبی را پشت سر می گذارند. اگر کودک اخیراً به شهر یا مدرسه جدیدی نقل مکان کرده باشد، با سطح قابل توجهی از تغییر در زندگی خود روبرو است. آنها ممکن است نگران پیدا کردن دوستان جدید، یافتن کمد خود یا حتی چیزی به ظاهر ساده مانند تزئین اتاق جدید خود باشند تا شخصیت آنها را در هنگام آمدن دوستان جدید منعکس کند.

در طی این جابجایی، مهم است که با فرزند خود که ممکن است تنها بماند، همراه باشید. این می‌تواند شامل گوشه‌گیری یا دوری‌گزینی بیشتر، «چسبنده‌تر» بودن، یا حتی پسرفت یا رفتار کودکانه شود. به جای اینکه از این تغییر رفتار ناراحت یا ناامید شوید، مهم است توجه داشته باشد که این رفتارها دلیل دارند. وقت آن شده که برای کمک به سمت آن ها بروید.

آنها اغلب احساس می کنند کنار گذاشته شده اند یا دوستان بیشتری می خواهند

دوستان در دوره راهنمایی بسیار مهم هستند، چه به صورت حضوری باشد یا آنلاین. حتی مستقل ترین کودک از نظر اجتماعی هنوز هوس ارتباط دارد. اگر می شنوید که فرزندتان دوست دارد دوستان بیشتری داشته باشد یا در مورد اینکه چگونه از جمعی کنار گذاشته شده است صحبت می کند، آن را نادیده نگیرید. سعی کنید بیشتر در فرزندتان کاوش کنید. روابط خانوادگی و دوستانه به آنها می آموزد که به عنوان یک انسان تعامل کنند و رشد کنند. بنابراین حتی تمایل شما برای ارتباط با آنها و کمک به آنها در این دوران دشوار می تواند اعتماد به نفس را در سایر روابطی که آنها سعی در ایجاد آنها دارند القا کند.

درک تنهایی

حتی به ظاهر اجتماعی ترین کودکی که دوستان بی پایانی دارد، همچنان می تواند تنهایی را تجربه کند. Eglantine Julle-Daniere در یک پست Psychology Today در مورد تفاوت بین تنهایی و تنهایی نوشت. او در آن اظهار داشت که شما می توانید تنها باشید و احساس تنهایی نکنید و می توانید تنها باشید و تنها نباشید. پیامدهای منفی تنهایی ناشی از درک احساس انزوا و طرد شدن است و نه صرفاً تنها بودن. بنابراین مهم است که با کودکانی که به نظر می‌رسد زندگی اجتماعی فعالی دارند نیز ارتباط برقرار کنید تا مطمئن شوید که با وجود اینکه دوستان زیادی دارند اما احساس تنهایی نمی‌کنند.

متفاوت از سایر همسالان خود به نظر می رسند

در سال های راهنمایی، رشد اجتماعی-عاطفی کودکان می تواند دامنه وسیعی داشته باشد. برای بچه‌های زودرس‌تر یا آن‌هایی که رشدشان اندکی تاخیر دارد، این می‌تواند یک نشانه باشد که دیگر مانند گذشته با همسالان خود ارتباط برقرار نمی‌کنند. به عنوان مثال، اگر از نظر عقلی کودک پیشرفته‌تری دارید، هوش هیجانی آنها ممکن است عقب بماند. این می تواند منجر به مشکلاتی در برقراری ارتباط با گروه های دوستان خاص و تنهایی شود.

وقتی احساس تنهایی می کنید چه کاری میکنید وچگونه با تنهایی در روابط مبارزه کنیم

اگر آنها دوستی پیدا نمی‌کنند که بتوانند در مدرسه با هم ارتباط برقرار کنند، سعی کنید یک باشگاه، سازمان یا تیم بعد از مدرسه را پیدا کنید که بتواند به آن ملحق شود. گاهی اوقات، قرار دادن آنها در موقعیتی متفاوت با افراد خارج از حباب مدرسه می تواند آنها را توانمند کند. این فرایند آنها را تشویق به ایجاد ارتباطات جدید می کند.

آنها ممکن است مورد آزار و اذیت قرار گیرند

ما به عنوان والدین نمی‌توانیم تصور کنیم که چرا کسی می‌خواهد نسبت به فرزندمان بد رفتار کند، اما این، بیشتر از چیزی که تصور می‌کنیم، اتفاق می افتد. در یک مطالعه که توسط مرکز تحقیقات سایبری انجام شد، محققان دریافتند که 80 درصد از نوجوانان به نحوی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، چه در مدرسه و چه در محیط آنلاین. این مطالعه نشان داد که قلدری بر بسیاری از زمینه‌های زندگی آنها تأثیر منفی دارد؛ از احساس بد نسبت به خود گرفته تا قلدری که بر روابط دوستانه و حتی سلامت جسمی و تکالیف مدرسه تأثیر می‌گذارد.

اگر متوجه تغییراتی در هر یک از این زمینه‌های زندگی فرزندتان شدید، احتمالا وی در مدرسه یا در فضای آنلاین مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد. بنابراین مهم است که با او در تماس باشید. یک کودک ممکن است در ابتدا نخواهد با شما در مورد قلدری صحبت کند زیرا ممکن است احساس خجالت یا شرم کند. همچنین ممکن است احساس کند که مقصر است یا حتی نگران باشد که شما درگیر شوید و وضعیت را بدتر کنید. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به فرزندتان احساس امنیت و شنیده شدن بدهید. به او بگویید که با هم این مشکل را حل خواهید کرد.

نشانه هایی از غم و اندوه یا قطع ارتباط اجتماعی را در آن می بینید

در کنار احساس تنهایی، مهم است که به دنبال نشانه هایی از غم و اندوه یا قطع ارتباط اجتماعی باشید. به عبارت دیگر، به جای نداشتن دوست، ممکن است دیگر نخواهند با دوستان خود باشند. حتی ممکن است دیگر نخواهند کارهایی را انجام دهند که زمانی از آنها لذت می بردند.
اگر چنین باشد، ممکن است نشانه ای از افسردگی یا اضطراب باشد که نیاز به ارزیابی بیشتر دارد. شما به عنوان والدین مهمترین منبع هستید، اما گاهی اوقات لازم است ابزارهای دیگری برای کمک به فرزندتان استفاده کنید؛ مانند یک درمانگر. با پرسیدن از فرزندتان شروع کنید که آیا احساس ناراحتی می کند و به او اطمینان دهید که کمکی در دسترس است. با پزشک کودک خود تماس بگیرید تا ببینید آیا او متخصص بهداشت روانی را می شناسد که بتواند با کودک شما صحبت کند.

راه حل

دانش آموز دوره راهنمایی بودن در حال حاضر فوق‌العاده سخت است. با این حال، ما به عنوان والدین و مراقبان می‌توانیم با شناسایی این پنج نشانه و دریافت کمک‌های مورد نیاز، از آنها حمایت کنیم. همراه با چک کردن با آنها، سعی کنید آنها را بیرون بیاورید و کاری سرگرم کننده انجام دهید تا به آنها کمک کنید احساس حمایت کنند. در محله قدم بزنید، آنها را برای بستنی بیرون بیاورید، یا یک شب پیتزا و فیلم در خانه داشته باشید. آنها ممکن است در ابتدا با شما دعوا کنند، اما فقط با نشان دادن اینکه به آنها اهمیت می دهید و می خواهید با آنها ارتباط برقرار کنید، ممکن است متوجه شوند که آنقدرها هم که قبلا فکر می کردند تنها نیستند.

[yasr_visitor_votes readonly="false"]

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *